Dlaczego wojownik ??? I po co ???
W dzisiejszych czasach na ulicy żądzą ludzie, którzy pałętają się w luźnych kapturach i za dużych spodniach. Większość z nich tak wygląda, ale to nie o wygląd chodzi. Mianowicie chodzi o to że wszystko u nich polega na demonstracji swojej siły. Urządzają „solówy”, inaczej bójki, bez żadnego powodu. Znam takich wielu. Jeden nauczył się prostej dźwigni i każdemu kogo spotkał musiał ją założyć ponieważ musiał zademonstrować swą siłę. Ja mam dosyć ludzi, którzy łamią sobie nosy, kości, biją się i szpanują. Nastolatki piją, palą, nawet biorą narkotyki, często po to aby być w wyższej pozycji w grupie. A najgorsze jest to że powoli małe dzieci zaczynają brać z nich przykład. Nie wiem jak większość ludzi, ale ja nie chcę aby coś takiego się szerzyło coraz bardziej. Tu nie chodzi o to kto jakiej słucha muzyki, albo jakiemu klubowi kibicuje, jak długie ma się włosy czy chodzi się w dresie czy w dżinsach. Czy to jest wystarczający powód do wszczynania bójek i walk ??!! Odpowiem na to pytanie: Nie !!!
Jest jeden sposób aby zapobiec rozszerzaniu się takich praktyk. Dawno temu w Japonii istnieli wojownicy z honorem i siłą. Każdy z wojowników posiadał tradycje i zasady. Dzisiaj już nikt ich nie posiada. Ludzie stają się coraz bardziej agresywni. Można odtworzyć dawne tradycje stwarzając bractwo, czy jak kto woli organizację, w której wszyscy członkowie będą mieli własne zasady. Jednym słowem będą niczym prawdziwi „bushi” (bushi – jap. Wojownik). Nasi wojownicy umieją nawet kontrolować swoje emocje. Nasze bractwo istnieje już jakiś czas i jest już w nim trochę członków. W byciu wojownikiem nie chodzi o to by ulepszać świat, lecz o to by ulepszać samego siebie. By trenować umysł i ciało do skutku.
Kodeks wojownika
Dawni prawdziwi wojownicy czy jak kto woli bushi, posiadali kodeks bushido (jap. Kodeks wojownika, droga wojownika). Kodeks ten nigdy nie został spisany, był przekazywany z pokolenia na pokolenie. My stworzyliśmy własną wersję bushido, która została przygotowana tak, aby mogła charakteryzować prawdziwego bushi. Oto i ona:
* Walka jest i zawsze pozostanie prawdziwą ostatecznością, jedyny powód do walki to mocna plama na honorze lub samoobrona
* Wygląd zewnętrzny jak i sposób poruszania się wojownika powinien budzić zaufanie, a nie agresję. Nie powinien on chodzić tak jak by chciał komuś zaraz przyłożyć. To samo tyczy się wyglądu, nie może on mieć na ciele tatuażów lub kolczyków, które mogły by wywołać agresję. Jedyny wyjątek to „symbol wojownika”
* Kodeks nie zabrania i nie nakazuje wojownikom używania broni jakiegokolwiek rodzaju, czy chodzi tu o bron palną czy egzotyczną to jest wolny wybór. Należy tu pamiętać że wojownik używa broni na własną odpowiedzialność. Należy pamiętać tu o punkcie pierwszym kodeksu.
* Bushi powinien (ale nie musi) znać jakąś sztukę, która pozwoli mu zyskać przewagę w ewentualnej walce. Może to być karate, judo czy ju-jitsu. Proponowane są tu raczej sztuki walk, które nie ranią za bardzo przeciwnika, tylko go obezwładniają. Tutaj również jest dowolność. Należy jednak pamiętać że to że znasz jakąś sztukę walki to nie znaczy że wszyscy muszą o tym wiedzieć. Zachowaj to dla siebie.
* Zachowanie wojownika powinno być odpowiednie do sytuacji. Bushi powinien zachowywać niepotrzebne uwagi dla siebie. Jeśli już musi wypowiadać komuś jakieś uwagi to powinien to zrobić delikatnie i grzecznie, najlepiej z humorem, aby nie urazić osoby z którą się rozmawia. Musi on również umieć zachować szacunek do innych, a szczególnie do starszych.
* Bushi nie może wstydzić się swoich pomyłek i błędów, powinien się do nich przyznawać i przyjmować sprawiedliwą karę z godnością. Wojownicy zamiast ukrywać swoje błędy i pomyłki uczą się na nich i starają się ich nie popełnić drugi raz.
Jeśli jesteś w stanie zastosować się do bushido to znaczy że jesteś prawdziwym wojownikiem, jeśli nie umiesz to znaczy że tylko udajesz wojownika i przynosisz innym wstyd. Ale nikt nie jest doskonały. Jeśli popełnisz błąd nie przestrzegając bushido, to nie szukaj przebaczenia u innych tylko u siebie. Jeśli popełnisz błąd nie przestrzegania bushido specjalnie jest to błąd prawie nie wybaczalny. Dlatego staraj się być dobrym wojownikiem i go przestrzegać. Jeśli nie chcesz już być wojownikiem to nikt cię nie zatrzymuje. Mamy jednak nadzieję że przez ten okres się czegoś nauczyłeś i polepszyłeś siebie samego.
Oprócz bushido każdy wojownik ma własny kodeks ze swoimi zasadami. Bushido to podstawa, to jakim wojownikiem jesteś zależy od twojego kodeksu.
Symbol wojownika
Jest to znak rozpoznawczy dzięki temu bushi mogą się rozpoznać. Jeśli zobaczysz taki znak u kogoś to znaczy że należy do BPB (bractwo prawdziwych bushi).
Znak ten noszony z honorem jest na lewym ramieniu (u leworęcznych na prawym ramieniu.) jest tak ponieważ symbole ten jest czymś bardzo ważnym. A prawą ręką (u leworęcznych na lewą) robi się wszystko, podcierasz się nią, pracujesz nią. Robisz nią wszystko. A symbol ten jest twym drugim „ja” (mówiąc w przenośni).
Po Japońsku oznacza on bushi, czyli jak już zostało wspomniane – wojownik.
Nosi się go w formie tatuażu. Nikogo nie namawiamy aby zrobił sobie tatuaż, wręcz to odradzamy. Można go zrobić za pomocą henny, lub innych środków tatuujących. Wystarczy go namalować i co jakiś czas poprawiać. Uwaga !!! Zanim go namalujesz przećwicz lub zrób jakiś szablon. W końcu nie będzie honorem noszenie kilku krzywych kresek zamiast prawdziwego symbolu.
Samokontrola
Nie udało się jeszcze wyeliminować naszego największego wroga – strachu. Wiadomo że strach tak jak gniew, który jest również naszym wrogiem, pozostaje jednak zwykłym uczuciem - słabością naszego umysłu. Wszelkie słabości tak jak i wrogów należy eliminować. Jednak należy pamiętać że wojownik nie ma fizycznych wrogów. Jedynymi wrogami wojownika są słabości umysłu. Umysł jest jak mięsień – trenując go zaobserwujemy coraz większą jego siłę. Jak trenować umysł ??? Odpowiedź na to pytanie jest prosta – samokontrola. Mając wyćwiczoną samokontrolę możemy prawie całkowicie wyzbyć się strachu, gniewu, a nawet zwyciężyć z naszymi lękami. Jak ćwiczyć samokontrolę – to bardzo proste, jednak wymaga dużo zaangażowania. Pierwszą rzeczą jest uświadomienie sobie jacy naprawdę jesteśmy słabi, nie możemy w swoim mniemaniu być ideałami kiedy nimi nie jesteśmy. Należy pamiętać o kodeksie, ponieważ wojownik powinien siebie sprawiedliwie oceniać. Drugą rzeczą jest osiągnięcie spokoju umysłu. Jak to zrobić ??? Należy trenować wyciszenie, czyli dosyć często będąc sami wyłączyć muzykę, telewizję, pogasić światła, usiąść wygodnie uspokoić się. Należy w tej chwili zapomnieć o wszystkich problemach z życia codziennego. W tym czasie należy oczyścić umysł, skupić się na wszystkich swoich lękach i słabościach, które sobie wcześniej uświadomiliście. Dopiero kiedy zaczniemy czuć że jesteśmy wolni od zewnętrznych problemów i kłopotów zaczynamy ten trening. Jeśli nie jesteś jeszcze gotowy trening w niczym nie pomorze. Tak trenując regularnie zauważymy rezultaty. Z samokontroli korzystamy wtedy kiedy, kiedy ktoś nas prowokuje do walki. Pamiętajmy o pierwszym punkcie bushido. Dobrym sprawdzianem na to czy wyzbyliśmy się strachu, jest na przykład test naszych lęków. Jeśli ktoś boi się pająków testem będzie przezwyciężenie strachu i dotknięcie pająka. Naszym sprzymierzeńcem, jest samokontrola a to potężny sojusznik. Kiedy musimy walczyć, i nie mamy innego wyboru, gniew i strach nam w niczym nie pomogą. Będąc spokojni mamy większe szanse niż przeciwnik, który aż paruje gniewem i niepotrzebnymi emocjami, adrenaliną. Strach, emocje, gniew są naszymi wrogami i należy je przezwyciężać. Zapomniałem dodać że nie da się tego zrobić w 100%. Jeśli ktoś oczekuje takiego efektu to znaczy że na oglądał się filmów o Jedi. Jednak efekt naszych długotrwałych treningów jest ogromny. Jednak nie wystarczy umieć tę sztukę, trzeba również wiedzieć kiedy z niej korzystać i w jaki sposób. To już każdy w własnym zakresie sobie wyćwiczy.
Sztuka ta pomoże nam nie tylko w walce, ale również podczas innych zajęć. Kiedyś grałem z kumplami w piłkę nożną. Większość z nich biegnąc do bramki wyzwalała tyle emocji że strzelić pomagały im tylko wyćwiczone umiejętności gry.
